Σε ώτα μη ακουόντων και η ευθύνη των "εθνικιστών"
Η κυπριακή δημοκρατία ήταν απούσα καθ’ όλη την διάρκεια των διακοινοτικών συνομιλιών.
Η διαδικασία των συνομιλιών ανέδειξε την πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων οι οποίες υποστασιοποιήθηκαν και με άλλες ενέργειες εμπράγματης παραχώρησης όπως ήταν το διπλό δημοψήφισμα με την συμμετοχή των εποίκων το 2004.
Αυτά δεν τα βλέπουν οι όψιμοι πατριώτες και πατριδοκάπηλοι που ορέγονται χρήμα και λαμπερές κορδέλες από την μπουρδελοδημοκρατία της Ζυρίχης.
Έχω καταγγείλει δημόσια την προδοσία προ πολλού αλλά σε ώτα μη ακούόντων.
Από τον καιρό που τα έλεγα θα μπορούσαμε να χαράξουμε μια στρατηγική αποτροπής της προδοσίας και υπεράσπισης της υποστάσεως της κυπριακής δημοκρατίας.
Σε αυτή την φάση της διαδικασίας των συνομιλιών καταγγέλλω επίσης το σχέδιο μετάβασης σε εμπορικό συνεταιρισμό των δύο κρατιδίων αμέσως μετά την πενταμερή διάσκεψη που θα συνοδεύεται από περαιτέρω αναβάθμιση του κατοχικού μορφώματος.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία αδιαφορεί πλήρως για τα τεκταινόμενα . Ζεί σε μια γυάλα που του παρέχει ασφάλεια και οράματα μελλοντικής ευτυχίας.
Η ελάχιστη αντιπολίτευση που υπάρχει δεν έχει καθόλου σχέδιο δράσης και πολιτική πρόταση για να σταθεί αντιμέτωπη με το προδοτικό κατεστημένο.
Αυτοσχεδιασμοί και κενά συνθήματα.
Από την άλλη η επέκταση στην Κύπρο του λεγόμενου ελληνικού εθνικισμού από την Χρυσή Αυγή , έκανε μεγάλη ζημιά. Πέρασε την γραμμή της προχειρότητας και της υπεράσπισης νατοϊκών θέσεων , όπως είναι η ντεφάκτο ένωση που διατυμπανίζει ο Κασιδιάρης και τα εδώ φερέφωνα του ή η επιστροφή στο ενιαίο κράτος της Ζυρίχης κατά τον Ν. Μιχαλολιάκο.
Η Χρυσή Αυγή με τις αερολογίες των ηγετών της συνέβαλε και συνέργησε στην εκμηδένιση της εθνικής αντίστασης του κυπριακού ελληνισμού.
Κάποιες άλλες ομάδες που αυτονομάζονται εθνικιστικές και πατριωτικές απλά περιφέρονται της αρχιεπισκοπής και υπεραμύνονται των συμφερόντων της εκκλησίας , ταγμένες να υποσκάπτουν κάθε ανατρεπτική φωνή.
Παρ’ όλα αυτά εξακολουθώ να πιστεύω πως μια εθνικοκοινωνική αντεπίθεση θα μπορούσε να σώσει την κυπριακή δημοκρατία και να ανασυντάξει τις δυνάμεις του κυπριακού ελληνισμού σε ένα αγώνα απελευθέρωσης από την αγγλοτουρκική κατοχή και την τυραννία της εκκλησιαστικο-ιδιωτικής παρασιτικής ολιγαρχίας.
Λουκάς Σταύρου